Review: President - King Of Terrors

In dit artikel:

De onverwachte verschijning van de Engelse band President zorgde dit jaar voor opschudding: zonder voorafgaand releasemateriaal of een bestaande fanbase kreeg de groep een plek op het Download Festival in Engeland en tekende bij Warner voor de 2025-release van de debuut-ep King Of Terrors. Door die plotselinge opkomst en de keuze om anoniem op te treden achter maskers wordt de groep al snel als een mogelijke "industry plant" gezien — een act met aanzienlijke achterkamermacht in plaats van een organische doorbraak — iets wat President zelf ontkent en bestempelt als een DIY-project.

Muzikaal opereert President binnen alternatieve metal en metalcore en haalt duidelijk referenties aan recente acts zoals Architects. Daarnaast klinken invloeden van Sleep Token terug in de triphop-achtige sfeer en vocale aanpak, en in delen van de nummers zijn echo’s van Bring Me The Horizon te horen. Visueel en conceptueel scoort de band weinig vernieuwends: het maskeradelement en de theatrale anonimiteit zijn eerder en overtuigender toegepast door groepen als Slipknot, Ghost en Sleep Token.

Wat King Of Terrors laat horen is technisch verdienstelijk maar weinig memorabel. De productie levert toegankelijke, hedendaagse metal met afwisselend schone zang en screams; de frontman heeft stemkwaliteiten en overtuigingskracht in zijn screams, maar steunt opvallend zwaar op autotune. De composities missen echter echte spitsvondigheden of doorbraakmomenten: nummers bereiden gehoorlijk maar laten weinig blijvende indruk achter — luisterbaar maar vluchtig. Daarmee blijft de ep een gemiste kans: de ingrediënten voor een grotere doorbraak zijn aanwezig, maar het materiaal rechtvaardigt de intensievere hype nog niet.

King Of Terrors telt zes tracks (onder meer In The Name Of The Father en Fearless). De band heeft potentie, maar zal bij een vervolg moeten zorgen voor originelere invallen en sterkere songs om de veelbesproken start te verzilveren.