Review: Impureza - Alcázares

In dit artikel:

Het Franse kwartet Impureza levert in 2025 met Alcázares een gedurfde mengeling van technische death metal en flamenco af, uitgegeven via Season of Mist. Het is hun derde langspeler en de tweede samenwerking met het label (na 2017’s La Caída De Tonatiuh). De band zingt – passend bij hun Iberische thematiek – in het Spaans; zanger Esteban Martin verzorgt de grunts, afgewisseld met cleane lijnen en klassieke flamenco-instrumentatie zoals trompetten.

De plaat opent sfeervol met het flamenco-gedreven intro Verdiales, waarna Bajo Las Tizonas De Toledo meteen de samensmelting van extreme metal en Andalusische elementen overtuigend neerzet. Hoogtepunten zijn onder meer Pestilencia, dat broeierige flamenco en vurige technische riffs effectief laat samenvallen, en Reconquistar Al-Ándalus, waarin de overgang van complex death metal naar ontspannen flamenco natuurlijk aanvoelt. Andere nummers, zoals Covadonga, slagen minder goed; de cleane zang en traditionelere deathmetalpartijen willen niet altijd harmonieus samengaan.

Na meerdere luisterbeurten vallen ook zwakkere kanten op: sommige composities herhalen zich en de flamenco-invloeden beginnen op de tweede helft als een vast patroon te klinken (bijv. La Orden Del Yelmo Negro, Castigos Eclesiásticos). De grunts zijn degelijk maar niet memorabel, en omdat de teksten in het Spaans zijn, kan het voor niet-Spaanstalige luisteraars lastiger zijn emotioneel te verbinden met de nummers. De uitvoering voelt soms wat klinisch, waardoor het album technisch knap maar minder ontroerend overkomt.

Eindoordeel: Alcázares is een interessant en vakkundig experiment dat op z’n beste momenten echt werkt, maar als geheel net te voorspelbaar blijft om de belofte van die bijzondere stijlmix volledig waar te maken. Score volgens recensent Rik: 70/100 (toegevoegd 31 oktober 2025). Tracklijst bevat elf nummers, waaronder Verdiales, Bajo Las Tizonas De Toledo en Santa Inquisición.