Frayle - Heretics & Lullabies

In dit artikel:

Frayle — in de kern zangeres Gwyn en gitarist Sean, aangevuld met extra muzikanten op het podium — brengt met Heretics & Lullabies hun derde plaat uit, en voor het eerst via het grotere Napalm Records. De band klimt snel op binnen de internationale doommetalscene, maar kiest bewust voor een hybride geluid: doom verweven met postmetal, gothic rock en zelfs dreampop. Dat maakt hun muziek toegankelijker dan klassieke doom en spreekt een breed, visueel ingestelde publiek aan; tegelijk kan die koers traditionele doomsupporters vervreemden.

Het album leunt op herkenbare thema’s als liefdesverdriet, innerlijke demonen en mystieke duisternis, verpakt in fluisterzang, slepende ritmes, warme melodieën en gelaagde gitaren met subtiele horroraccenten. Daardoor ontstaat een consistente sfeer, al klinkt het materiaal soms onderling verwisselbaar. Uitzonderingen zijn de Lana Del Rey-cover “Summertime Sadness” en het rauwere “Boo” met grunts als tegengewicht voor Gwyns fragiele zang. Persoonlijke favorieten zijn het zwaardere “Heretic” en “Walking Wounded”.

Frayle heeft al grotere podia bereikt (van Desertfest naar Alcatraz) en met dit album zullen ze ongetwijfeld nog meer fans winnen, terwijl sommige vroege aanhangers mogelijk afhaken.